Hybride implantaten

Veiliger, duurzamer en toch moderne resultaten

Meer peri-implantitis sinds de introductie van ruwe implantaten

De incidentie van peri-implantitis lijkt vanaf 2000 fors te stijgen. Enerzijds komt dat omdat meer geïmplanteerd wordt en dat dit ook vaker plaatsvindt bij risicopatiënten, maar anderzijds zijn er in de literatuur voldoende aanwijzingen te vinden dat ruwe oppervlakken hierbij een rol kunnen spelen.

Een groep clinici en wetenschappers in Europa (o.a. Prof Simion, Dr. Khayat) zijn de afgelopen jaren tot de conclusie gekomen dat met de huidige ruwe implantaten wel goede resultaten op de korte termijn worden geboekt, maar het ten koste is gegaan van de lange termijn voorspelbaarheid en duurzaamheid. Op belangrijke congressen zoals de EAO is het een onderwerp van lectures geworden en verschillende fabrikanten brengen tegenwoordig gladde of hybride implantaten uit. Lees hieronder waarom dat zo is.

Lange termijn onderzoeken voornamelijk gedaan met gladde implantaten

Alleen van implantaten met het beproefde gladde "machined" oppervlak is bewezen dat op lange termijn (>20 jaar) goede resultaten behaald kunnen worden(1,2,3); bovendien kennen deze implantaten nauwelijks "late failures" door agressieve peri-implantitis(4). Ook uit dieronderzoek is gebleken dat bij ruwe oppervlakken en geïnduceerde peri-implantitis er meer botverlies optreedt(5) en dat deze aandoening anders dan bij gladde oppervlakken ook een progressief verloop kent(6).

Sa 0,50 µm

Overall mean value on a measuring area of 30×30 μm, cold plasma decontamination

Sa 1,90 µm

Overall mean value on a measuring area of 30×30 μm, sand-blasting, double etching, cold plasma decontamination.

Glad oppervlak belangrijke factor voor genezing peri-implantitis

In een recente randomized clinical trial(7) kwam naar voren dat implantaten met een glad oppervlak na drie jaar in 82% van de gevallen geen verder botverlies ontwikkelden, tegen 49% bij ruwe implantaten; een enorm verschil.

Prof. dr. Schwartz, een expert in peri-implantitis behandelingen is daarnaast overtuigd geraakt van implantoplasty. Bij de behandeling van peri-implantitis maakt hij het supra-crestale deel van ruwe implantaten glad met speciale boren. Hiermee bereikt hij resultaten die in de buurt komen van de behandeling van peri-implantitis bij implantaten die al glad zijn(8). Ook uit ander onderzoek blijkt dat implantaten met ruwe oppervlakken niet zonder meer de voorkeur verdienen. Zo blijken gecontamineerde ruwe titanium oppervlakken meer dan 25x zoveel bacteriën te huisvesten als gladde oppervlakken(9). En bij iets ruwere (TPS) implantaten die doorgaans gebruikt worden, is er al na drie jaar significant meer peri-implantitis te vinden in vergelijking met gladde implantaten(10). Ook bij de hedendaagse medium-rough implantaten treedt na 5 jaar al meer botverlies op in vergelijking met gladde implantaten(11).

Nadeel van gladde oppervlakken en voordeel van hybride implantaten

Naast alle voordelen van implantaten met gladde oppervlakken is er één belangrijk nadeel: de hogere "early failure rate". Echter zijn er nu goede alternatieven beschikbaar, namelijk de hybride implantaten: implantaten met een ruwe onderzijde die een snelle osseo-integratie garandeert, én een glad deel aan de bovenzijde die de kans vermindert op agressieve peri-implantitis. In onze praktijken zijn we hier in staat mee geweest om de early failure rate terug te brengen tot het niveau wat normaal is (2%).

Succes op de lange termijn

Willen we voor lange termijn succes gaan, dan blijft het wenselijk dat we bewezen, veilige behandelingen toepassen. Uiteraard wordt de basis gevormd door een goede planning, chirurgische vaardigheden, goed reinigbare suprastructuren en moet er rekening gehouden worden met (over)elasting. Echter, een nieuwe beweging in Europa is er net zoals wij van overtuigd dat één van de belangrijke noodzakelijke factoren voor echt langdurig succes ook het gladde implantaatoppervlak is. Hybride implantaten lijken een duurzame toepassing te zijn, die de voordelen van implantaten met ruwe en die met gladde oppervlakken combineert.

Bekijk het hybride implantaat

Publicaties

Dental Implants Supporting Mandibular Fixed Dental Prostheses: A Retrospective Review of 4 Cases. Implant Dent. 2015 Oct;24(5):620-4 Implant Dent. 2015 Oct;24(5):620-4
Outcome of oral implant treatment in partially edentulous jaws followed 20 years in clinical function. Clin Implant Dent Relat Res. 2006;8(4):178-86.
Implant treatment of patients with edentulous jaws: a 20-year follow-up. Clin Implant Dent Relat Res. 2008 Dec;10(4):207-17
Occurrence of cases with peri-implant mucositis or peri-implantitis in a 21-26 years follow-up study. J Clin Periodontol. 2018 Feb;45(2):233-240
Experimental periodontitis and peri-implantitis in dogs. Clin Oral Implants Res. 2013 Apr;24(4):363-71
Spontaneous progression of ligature induced peri-implantitis at implants with different surface roughness: an experimental study in dogs.
Surgical treatment of peri-implantitis: 3-year results from a randomized controlled clinical trial. J Clin Periodontol. 2017 Dec;44(12):1294-1303.
Combined surgical therapy of advanced peri-implantitis evaluating two methods of surface decontamination: a 7-year follow-up observation. J Clin Periodontol. 2017 Mar;44(3):337-342.
An in vivo study of the influence of the surface roughness of implants on the microbiology of supra- and subgingival plaque. J Dent Res. 1993 Sep;72(9):1304-9.
Interventions for replacing missing teeth: different types of dental implants. Cochrane Database Syst Rev. 2014 Jul 22;(7)
Long-Term Effect of Surface Roughness and Patients’ Factors on Crestal Bone Loss at Dental Implants. A Systematic Review and Meta-Analysis. Clin Implant Dent Relat Res. 2017 Apr;19(2):372-399